Throughout the biological and biomedical sciences there is a growing need for, prescriptive ‘minimum information’ (MI) checklists specifying the key information to include when reporting experimental results are beginning to find favor with experimentalists, analysts, publishers and funders alike. Such checklists aim to ensure that methods, data, analyses and results are described to a level sufficient to support the unambiguous interpretation, sophisticated search, reanalysis and experimental corroboration and reuse of data sets, facilitating the extraction of maximum value from data sets (...) them. However, such ‘minimum information’ MI checklists are usually developed independently by groups working within representatives of particular biologically- or technologically-delineated domains. Consequently, an overview of the full range of checklists can be difficult to establish without intensive searching, and even tracking thetheir individual evolution of single checklists may be a non-trivial exercise. Checklists are also inevitably partially redundant when measured one against another, and where they overlap is far from straightforward. Furthermore, conflicts in scope and arbitrary decisions on wording and sub-structuring make integration difficult. This presents inhibit their use in combination. Overall, these issues present significant difficulties for the users of checklists, especially those in areas such as systems biology, who routinely combine information from multiple biological domains and technology platforms. To address all of the above, we present MIBBI (Minimum Information for Biological and Biomedical Investigations); a web-based communal resource for such checklists, designed to act as a ‘one-stop shop’ for those exploring the range of extant checklist projects, and to foster collaborative, integrative development and ultimately promote gradual integration of checklists. (shrink)

This chapter offers an overview of the philosophy of Robert S. Sokolowski with a focus on his account of what philosophy is, how philosophy arises out of pre-philosophical life, and how it is related back to pre-philosophical life. It also situates Sokolowsk’s achievements in articulating the relationship between Husserlian phenomenology and modern and pre-modern styles of philosophizing.

Suffering can make sacred, so it may partly be nature, and not culture alone, that leads us to apprehend a sacred aspect in victims of oppression. Those who recognize this sacredness show piety—a special form of respect—toward members of oppressed groups. The result is a system of social constructions often dismissed as “identity politics.” This essay starts with an analysis of the intentionality of piety and sacredness and how they relate to suffering, sacrifice, sanctions, pollution, and purification. It then argues (...) that the sacralization of oppressed groups is an expression of the perennial human disposition to acknowledge sacredness and to respond piously. The essay then analyzes this sacred status as socially constructed. Based on the sacred-making power of suffering, the sacred status elicits piety, gives its bearers special authority, surrounds them with sanctions, and calls for symbolic sacrificial punishments of the impious. By dissecting sacrificial politics as a system of social constructions, we see that, although the oppressed groups are made sacred, certain people in the oppressor groups—“the Pious”—continue to exercise fundamental power. This essay, by displaying the inner logic of this cultural phenomenon, helps us both to sympathize with and to critique the system and then to pose questions about what good or bad the system might be doing. (shrink)

A complete theory of harming must have both a substantive component and a formal component. The substantive component, which Victor Tadros (2014) calls the “currency” of harm, tells us what I interfere with when I harm you. The formal component, which Tadros calls the “measure” of harm, tells us how the harm to you is related to my action. In this chapter I survey the literature on both the currency and the measure of harm. I argue that the currency of (...) harm is well-being and that the measure of harming is best captured by a causal account on which harming is causing a harm. A harm for you is the presence of something intrinsically bad for you or the absence of something intrinsically good for you. Thus, although a counterfactual account of the measure of harm need not distinguish between an harm and a harmful event, the causal account reserves the term ‘harm’, not for a harmful event, but only for its effect. Finally, I show how a complete theory of harming can help us to answer questions about whether we can harm people with speech, whether we can harm the dead, and how it is possible to harm future generations. (shrink)

Many of us agree that we ought not to wrong future people, but there remains disagreement about which of our actions can wrong them. Can we wrong individuals whose lives are worth living by taking actions that result in their very existence? The problem of justifying an answer to this question has come to be known as the non-identity problem.[1] While the literature contains an array of strategies for solving the problem,[2] in this paper I will take what I call (...) the harm-based approach, and I will defend an account of harming—which I call the existence account of harming—that can vindicate this approach. -/- Roughly put, the harm-based approach holds that, by acting in ways that result in the existence of individuals whose lives are worth living, we can harm and thereby wrong those individuals. An initially plausible way to try to justify this approach is to endorse the non-comparative account of harming, which holds that an event harms an individual just in case it causes her to be in a bad state, such that the state’s badness does not derive from a comparison between that state and some alternative state that the individual would or could have been in. However, many philosophers argue that the non-comparative account of harming is inadequate,[3] and one might be tempted to infer from this that any harm-based approach to the non-identity problem will fail. My proposal, which I call the existence account of harming, will show that this inference is faulty: we can vindicate the harm-based approach without relying on the non-comparative account of harming. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

The lack of gender parity in philosophy has garnered serious attention recently. Previous empirical work that aims to quantify what has come to be called “the gender gap” in philosophy focuses mainly on the absence of women in philosophy faculty and graduate programs. Our study looks at gender representation in philosophy among undergraduate students, undergraduate majors, graduate students, and faculty. Our findings are consistent with what other studies have found about women faculty in philosophy, but we were able to add (...) two pieces of new information. First, the biggest drop in the proportion of women in philosophy occurs between students enrolled in introductory philosophy classes and philosophy majors. Second, this drop is mitigated by the presence of more women philosophy faculty. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

This chapter defends a deontological approach to both the non-identity problem and what is referred to as the “inconsequentiality problem.” Both problems arise in cases where, although the actions of presently living people appear to have harmful consequences for future people, it is difficult to explain why there are moral reasons against such actions. The deontological response to both problems appeals to a distinction between causal and non-causal consequences. By acknowledging the moral importance of such a distinction, deontologists can vindicate (...) the judgment that, collectively and individually, we have harm-based reasons against bringing about bad consequences for future people. (shrink)

According to various “harm-based” approaches to the non-identity problem, an action that brings a particular child into existence can also harm that child, even if his or her life is worth living. In the third chapter of The Non-Identity Problem and the Ethics of Future People, David Boonin surveys a variety of harm-based approaches and argues that none of them are successful. In this paper I argue that his objections to these various approaches do not impugn a harm-based approach that (...) Boonin does not consider, an approach I call the “existence solution to the non-identity problem.” I also argue that the existence solution is more plausible than Boonin’s own proposed solution. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

Husserl’s philosophy of culture relies upon a person’s body being expressive of the person’s spirit, but Husserl’s analysis of expression in Logical Investigations is inadequate to explain this bodily expressiveness. This paper explains how Husserl’s use of “expression” shifts from LI to Ideas II and argues that this shift is explained by Husserl’s increased understanding of the pervasiveness of sense in subjective life and his increased appreciation for the unity of the person. I show how these two developments allow Husserl (...) to better describe the bodily expressiveness that is the source of culture. Husserl’s account of culture is thoroughly intentionalistic, but it does not emphasize thought at the expense of embodiment. Culture originates not in an abstract subjectivity, but by persons’ expressing themselves physically in the world. By seeing how Husserl develops his mature position on bodily expressiveness, we can better appreciate the meaningfulness and the bodily concreteness of cultural objects. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Daniel Dennett provides many compelling reasons to question the existence of phenomenal experiences in his paper titled Quining Qualia, however, from the perspective of the individual, qualia appear to be an inherent feature of consciousness. The act of reflecting on one’s experiences suggests that subjective feelings and sensations are a necessary element of human life, as personal opinions on various artistic works are apt to demonstrate. This paper argues that by considering subjective experiences from a naturalized functionalist perspective, a comprehensive (...) explanation for qualia can be provided given its origins in evolutionary biology. As information passing through the nervous system, qualia serve to guide the behaviour of individuals to ultimately facilitate survival. Specifically, qualia are representations of environmental features, existing as information messages supported by neural physiology and encoded in electrochemical formats. In addition to addressing the Hard Problem of Consciousness and clarifying the four properties Dennett associates with qualia, this theoretical foundation enables further metaphysical discussion on the nature of consciousness more generally. Although many outstanding questions on the contents of subjective experiences are apt to linger given the explanatory gap, a robust theory for the existence of qualia can be developed through the integration of ideas and concepts from a variety of domains. (shrink)

What types of unity and disunity belong to a group of people sharing a culture? Husserl illuminates these communities by helping us trace their origin to two types of interpersonal act—cooperation and influence—though cultural communities are distinguished from both cooperative groups and mere communities of related influences. This analysis has consequences for contemporary concerns about multi- or mono-culturalism and the relationship between culture and politics. It also leads us to critique Husserl’s desire for a new humanity, one that is rational, (...) cooperatively united, and animated by a universal philosophical culture. Reflecting on culture, a spiritually shaped and shared domain of the world, draws us to reflect also on ourselves as social and rational animals, and to ask, what should we reasonably hope for—and aim for—in a human culture that expresses and supports our shared lives of reason? Aristotle is used for occasional comparisons and contrasts. (shrink)

In this dissertation, I explicate some of the moral duties we have to future humans. I defend the view that (DV1) we have pro tanto duties of nonmaleficence and beneficence to and regarding at least some future humans; (DV2) in the present circumstances, this duty of nonmaleficence grounds reasons for us to refrain from damaging certain features of the natural environment; and (DV3) in the present circumstances, this duty of beneficence grounds reasons for at least some of us to bring (...) future humans into existence. I refer to the view consisting of (DV1) - (DV3) as the Duties to Future Humans View (DV). In defense of DV1, I argue that future humans have moral standing, and that their having moral standing is sufficient for our having pro tanto duties of nonmaleficence and beneficence to and regarding them. I take a duty of nonmaleficence to be a duty to refrain from harming and a duty of beneficence to be a duty to benefit. In defense of DV2, I argue that increases in the concentration of carbon dioxide in the atmosphere and numerous species extinctions are harms for future humans. In defense of DV3, I argue that having a life worth living is a benefit to the person who lives that life. One objection to DV is the non-identity problem. In response, I defend substantive accounts of harming and benefiting. The account of harming holds that for any individual having moral standing, S, and any state of affairs, A, (1) A is a harm for S just in case if it were true that both S existed and A did not obtain, then S would have a higher level of lifetime well-being; (2) an action or event harms S just in case it causes a harm for S to obtain; (3) other things being equal, the reason against harming S is stronger, the more similar the world would be if A did not obtain. I argue for a similar account of benefiting. I also argue for a metaphysical distinction between causes and mere conditions. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

One of the most compelling questions still unanswered in neuroscience is how consciousness arises. In this article, we examine visual processing, the parietal lobe, and contralateral neglect syndrome as a window into consciousness and how the brain functions as the mind and we introduce a mechanism for the processing of visual information and its role in consciousness. We propose that consciousness arises from integration of information from throughout the body and brain by the thalamus and that the thalamus reimages visual (...) and other sensory information from throughout the cortex in a default three-dimensional space in the mind. We further suggest that the thalamus generates a dynamic default three-dimensional space by integrating processed information from corticothalamic feedback loops, creating an infrastructure that may form the basis of our consciousness. Further experimental evidence is needed to examine and support this hypothesis, the role of the thalamus, and to further elucidate the mechanism of consciousness. (shrink)

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

This paper discusses the rhetorical problems teachers face in presenting Socratic activity to students, and it then argues that parallel problems arise in presenting liberal education to many academic colleagues. Given the nature of philosophy and the nature of expertise in today’s academy, most academics will not understand, and perhaps be hostile to, philosophy, and philosophers may sometimes seem to them both arrogant and ignorant. The contemporary academy, dominated by assumptions Weber articulates in "Science as a Vocation," does not make (...) room for philosophical activity and practitioners of philosophy in the classroom (in various departments) must adopt rhetorically appropriate postures in order to create safe spaces for Socratic activity. (shrink)

The crucial distinction for ethics is between the good and the apparent good, between being and seeming. Tradition is useful for developing our ability to make this distinction and to live ethically or in self-responsibility, but it is also threatening to this ability. The phenomenology of Husserl and of others in the Husserlian tradition, especially Robert Sokolowski, are helpful in spelling out how tradition works; how the difference between the apparent good and the good is bridged in the experience of (...) moral truth but also a permanent, challenging feature of human life; what ethics requires regarding self-responsibility or authenticity; and what the proper voice of tradition is in the ethical or moral life. (shrink)

This paper puts Searle’s social ontology together with an understanding of the human person as inclined openly toward the truth. Institutions and their deontology are constituted by collective Declarative beliefs, guaranteeing mind-world adequation. As this paper argues, often they are constituted also by collective Assertive beliefs that justify (rather than validate intrainstitutionally) institutional facts. A special type of Status Function-creating ‘Assertive Declarative’ belief is introduced, described, and used to shore up Searle’s account against two objections: that, as based on collective (...) acceptance, Searlean social ontology cannot make sense of dissenters, and that it, as its deontology is all game-like, implies a legal positivism and thus cannot make proper sense of the moral import of sociopolitical institutions. This change is necessary to deepen social ontology’s understanding of human societies and to accurately describe many social, religious, and political institutions as constituted from the perspectives of participants and dissidents. (shrink)

Gökhan Murteza, “Ahlak, İktisat ve Bilim: Adam Smith Felsefesine Giriş” isimli eserinde genellikle İktisat disiplininin birçok farklı konusunu felsefi açıdan tartışmaya açmıştır. Murteza’nın bu eseri, devleti ve toplumu ilgilendiren bu araştırma alanının, A. Smith ile birlikte bir bilim dalı olarak görülmeye başlanmasının sonucunda, gerçekten ahlaki olanı içerip içermediği problemi üzerinde durmaktadır.

This paper investigates the emotional import of literary devices deployed in fiction. Reflecting on the often-favored approach in the analytic tradition that locates fictional characters, events, and narratives as sources of readers’ emotions, I attempt to broaden the scope of analysis by accounting for how literary devices trigger non-cognitive emotions. I argue that giving more expansive consideration to literary devices by which authors present content facilitates a better understanding of how fiction engages emotion. In doing so, I also explore the (...) somatic dimension of reading fiction. (shrink)

Understanding the autonomic nervous system and homeostatic changes associated with emotions remains a major challenge for neuroscientists and a fundamental prerequisite to treat anxiety, stress, and emotional disorders. Based on recent publications, the inter-relationship between respiration and emotions and the influence of respiration on autonomic changes, and subsequent widespread membrane potential changes resulting from changes in homeostasis are discussed. We hypothesize that reversing homeostatic alterations with meditation and breathing techniques rather than targeting neurotransmitters with medication may be a superior method (...) to address the whole body changes that occur in stress, anxiety, and depression. Detrimental effects of stress, negative emotions, and sympathetic dominance of the autonomic nervous system have been shown to be counteracted by different forms of meditation, relaxation, and breathing techniques. We propose that these breathing techniques could be used as firstline and supplemental treatments for stress, anxiety, depression, and some emotional disorders. (shrink)

Ateistler, kötülük probleminin Tanrı’nın varlığı aleyhine en güçlü argüman olduğu konusunda hâlâ ısrarcılar. Felsefe tarihine baktığımızda da Epikuros’tan Hume’a ve yakın dönemde Mackie’ye kadar uzanan bir yelpazede çeşitli düşünürler tarafından bu konuda birçok eleştirinin dile getirildiğini görmek mümkün. Plantinga bu çalışmasında felsefe tarihinin en köklü sorunlarından biri olan ‘Tanrı’nın varlığı sorusu’nu cevaplamaya çalışmakla kalmayıp felsefi bir yöntem ve soruşturmanın nasıl olması gerektiği konusunda muhteşem bir örnek de sunmaktadır. Plantinga, bu kitabıyla bizi, felsefe tarihinin en temel ilkelerinden birini hatırlamaya çağırıyor: var (...) olanın ardındakini anlamaya çalışmak. (shrink)

Bir şey, Tanrı onu emrettiği için mi iyidir ya da kötüdür? sorusunu merkeze alarak oluşturulan ve yakın dönem içerisinde gerek din felsefesi ve gerekse ahlak felsefesi içerisinde tartışılan konulardan biriside “İlahi Buyruk Teorisi”dir. Bu teori kısaca, ahlaki değerlerin kaynağının, Tanrı’nın buyruklarında, yani onun emir ve yasaklarında belirlendiğini açıklamaya çalışmaktadır. Eylemlerimizin iyi ya da kötü olarak nitelendirilmesinin Tanrı’nın buyruklarıyla mı, yoksa onların Tanrı’dan bağımsız, yani, kendi doğalarından mı kaynaklandığı tartışması, ilk olarak ahlak felsefesi içerisinde Platon’un “Euthyphro” diyaloğunda kendisine yer bulmuştur. Bununla (...) beraber Hristiyan teolojisi içerisinde Aziz Augustinus, Duns Scotus ve Thomas Aquinas isimler; İslam düşüncesi içerisinde ise, “Hüsün ve Kubuh” meselesi adı altında Mu’tezile, Eş’ariyye ve Matüridiyye gibi ekoller konuya dair yaklaşımlarını ortaya koymaya çalışmıştır. Son olarak daha yakın dönemde din felsefesi içerisinde Philip L. Quinn, Robert M. Adams ve Janine Marie Idziak gibi birçok isim bu teoriye yönelik kapsamlı çalışmalar ve argümanlar geliştirmiştir. (shrink)

Mehdiyev’in Bir Bilme Teorisi adını verdiği eser, içerisinde birçok kavram ve problemi barındırması açısından oldukça zengin ve ufuk açıcı bir teoridir. Onun, bilgi söz konusu olduğunda medeniyet, bilim, teoloji ve sanat gibi sosyal epistemoloji içerisindeki kavramlara atıfla karşılaştırmalar yapması ve inanç, kanı gibi kavramlar üzerinden değerlendirmelerde bulunması; mevcut literatür içindeki kavramlara dair gerek olumlu gerekse olumsuz yeni bakış açılarını bize sağlarken, ayrıca mevcut problemleri, hem çağdaş hem de klasik teoriler içinde ele alması, bize ufuk açıcı yorumlar da kazandırmaktadır.

The human eyes and brain, which have finite boundaries, create a ‘‘virtual’’ space within our central nervous system that interprets and perceives a space that appears boundless and infinite. Using insights from studies on the visual system, we propose a novel fast processing mechanism involving the eyes, visual pathways, and cortex where external vision is imperceptibly processed in our brain in real time creating an internal representation of external space that appears as an external view. We introduce the existence of (...) a three-dimension default space consisting of intrapersonal body space that serves as the framework where visual and non-visual sensory information is sensed and experienced. We propose that the thalamus integrates processed information from corticothalamic feedback loops and fills-in the neural component of 3D default space with an internal visual representation of external space, leading to the experience of visual consciousness. This visual space inherently evades perception so we have introduced three easy clinical tests that can assist in experiencing this visual space. We also review visual neuroanatomical pathways, binocular vision, neurological disorders, and visual phenomenon to elucidate how the representation of external visible space is recreated within the mind. (shrink)

Respiration influences various pacemakers and rhythms of the body during inspiration and expiration but the underlying mechanisms are relatively unknown. Understanding this phenomenon is important, as breathing disorders, breath holding, and hyperventilation can lead to significant medical conditions. We discuss the physiological modulation of heart rhythm, blood pressure, sympathetic nerve activity, EEG, and other changes observed during inspiration and expiration. We also correlate the intracellular mitochondrial respiratory metabolic processes with real-time breathing and correlate membrane potential changes with inspiration and expiration. (...) We propose that widespread minor hyperpolarization occurs during inspiration and widespread minor depolarization occurs during expiration. This depolarization is likely a source of respiratory drive. Further knowledge of intracellular and extracellular ionic changes associated with respiration will enhance our understanding of respiration and its role as a modulator of cellular membrane potential. This could expand treatment options for a wide range of health conditions, such as breathing disorders, stress-related disorders, and further our understanding of the Hering–Breuer reflex and respiratory sinus arrhythmia. (shrink)

In this article, we examine phantom limb syndrome to gain insights into how the brain functions as the mind and how consciousness arises. We further explore our previously proposed consciousness model in which consciousness and body schema arise when information from throughout the body is processed by corticothalamic feedback loops and integrated by the thalamus. The parietal lobe spatially maps visual and non-visual information and the thalamus integrates and recreates this processed sensory information within a three-dimensional space termed the ‘‘3D (...) default space.’’ We propose that phantom limb syndrome and phantom limb pain arise when the afferent signaling from the amputated limb is lost but the neural circuits remain intact. In addition, integration of conflicting sensory information within the default 3D space and the loss of inhibitory afferent feedback to efferent motor activity from the amputated limb may underlie phantom limb pain. (shrink)

Recent research has relied on trolley-type sacrificial moral dilemmas to study utilitarian versus nonutili- tarian modes of moral decision-making. This research has generated important insights into people’s attitudes toward instrumental harm—that is, the sacrifice of an individual to save a greater number. But this approach also has serious limitations. Most notably, it ignores the positive, altruistic core of utilitarianism, which is characterized by impartial concern for the well-being of everyone, whether near or far. Here, we develop, refine, and validate a (...) new scale—the Oxford Utilitarianism Scale—to dissociate individual differences in the ‘negative’ (permissive attitude toward instrumental harm) and ‘positive’ (impartial concern for the greater good) dimensions of utilitarian thinking as manifested in the general population. We show that these are two independent dimensions of proto-utilitarian tendencies in the lay population, each exhibiting a distinct psychological profile. Empathic concern, identification with the whole of humanity, and concern for future generations were positively associated with impartial beneficence but negatively associated with instrumental harm; and although instrumental harm was associated with subclinical psychopathy, impartial beneficence was associated with higher religiosity. Importantly, although these two dimensions were independent in the lay population, they were closely associated in a sample of moral philosophers. Acknowledging this dissociation between the instrumental harm and impartial beneficence components of utilitarian thinking in ordinary people can clarify existing debates about the nature of moral psychology and its relation to moral philosophy as well as generate fruitful avenues for further research. (shrink)

The brain is considered to be the primary generator and regulator of emotions; however, afferent signals originating throughout the body are detected by the autonomic nervous system (ANS) and brainstem, and, in turn, can modulate emotional processes. During stress and negative emotional states, levels of cardiorespiratory coherence (CRC) decrease, and a shift occurs toward sympathetic dominance. In contrast, CRC levels increase during more positive emotional states, and a shift occurs toward parasympathetic dominance. Te dynamic changes in CRC that accompany different (...) emotions can provide insights into how the activity of the limbic system and afferent feedback manifest as emotions. The authors propose that the brainstem and CRC are involved in important feedback mechanisms that modulate emotions and higher cortical areas. That mechanism may be one of many mechanisms that underlie the physiological and neurological changes that are experienced during pranayama and meditation and may support the use of those techniques to treat various mood disorders and reduce stress. (shrink)

COVID-19 often manifests with different outcomes in different patients, highlighting the complexity of the host-pathogen interactions involved in manifestations of the disease at the molecular and cellular levels. In this paper, we propose a set of postulates and a framework for systematically understanding complex molecular host-pathogen interaction networks. Specifically, we first propose four host-pathogen interaction (HPI) postulates as the basis for understanding molecular and cellular host-pathogen interactions and their relations to disease outcomes. These four postulates cover the evolutionary dispositions involved (...) in HPIs, the dynamic nature of HPI outcomes, roles that HPI components may occupy leading to such outcomes, and HPI checkpoints that are critical for specific disease outcomes. Based on these postulates, an HPI Postulate and Ontology (HPIPO) framework is proposed to apply interoperable ontologies to systematically model and represent various granular details and knowledge within the scope of the HPI postulates, in a way that will support AI-ready data standardization, sharing, integration, and analysis. As a demonstration, the HPI postulates and the HPIPO framework were applied to study COVID-19 with the Coronavirus Infectious Disease Ontology (CIDO), leading to a novel approach to rational design of drug/vaccine cocktails aimed at interrupting processes occurring at critical host-coronavirus interaction checkpoints. Furthermore, the host-coronavirus protein-protein interactions (PPIs) relevant to COVID-19 were predicted and evaluated based on prior knowledge of curated PPIs and domain-domain interactions, and how such studies can be further explored with the HPI postulates and the HPIPO framework is discussed. (shrink)

We provide an analysis of the public's having warranted epistemic trust in science, that is, the conditions under which the public may be said to have well-placed trust in the scientists as providers of information. We distinguish between basic and enhanced epistemic trust in science and provide necessary conditions for both. We then present the controversy regarding the connection between autism and measles–mumps–rubella vaccination as a case study to illustrate our analysis. The realization of warranted epistemic public trust in science (...) requires various societal conditions, which we briefly introduce in the concluding section. (shrink)

In this article, we develop a new approach to integrating philosophical phenomenology with qualitative research. The approach uses phenomenology’s concepts, namely existentials, rather than methods such as the epoché or reductions. We here introduce the approach to both philosophers and qualitative researchers, as we believe that these studies are best conducted through interdisciplinary collaboration. In section 1, we review the debate over phenomenology’s role in qualitative research and argue that qualitative theorists have not taken full advantage of what philosophical phenomenology (...) has to offer, thus motivating the need for new approaches. In section 2, we introduce our alternative approach, which we call Phenomenologically Grounded Qualitative Research (PGQR). Drawing parallels with phenomenology’s applications in the cognitive sciences, we explain how phenomenological grounding can be used to conceptually front-load a qualitative study, establishing an explicit focus on one or more structures of human existence, or of our being in the world. In section 3, we illustrate this approach with an example of a qualitative study carried out by one of the authors: a study of the existential impact of early parental bereavement. In section 4, we clarify the kind of knowledge that phenomenologically grounded studies generate and how it may be integrated with existing approaches. (shrink)

There is no doubt that custard apple diseases are among the important reasons that destroy the Custard Apple plant and its agricultural crops. This leads to obvious damage to these plants and they become inedible. Discovering these diseases is a good step to provide the appropriate and correct treatment. Determining the treatment with high accuracy depends on the method used to correctly diagnose the disease, expert systems can greatly help in avoiding damage to these plants. The expert system correctly diagnoses (...) Custard Apple disease to make it easier for farmers to find the right treatment based on the appropriate diagnosis. Objectives: A specialized syllable language system was established for the diagnosis of Custard Apple plant disease. (shrink)

This chapter identifies and explores a series of challenges raised by the clinical concept of delusion for theories which conceive autonomy as an agency rather than a status concept. The first challenge is to address the autonomy-impairing nature of delusions consistently with their role as grounds for full legal and ethical excuse, on the one hand, and psychopathological significance as key symptoms of psychoses, on the other. The second challenge is to take into account the full logical range of delusions, (...) which may take the form of true or false factual beliefs, positive or negative evaluations, as well as the paradoxical delusion of mental illness. The third and final challenge is to make room for non-pathological or, autonomy-preserving delusions and to offer a credible way of distinguishing between these and pathological or, autonomy-impairing delusions. By setting out these challenges, we are able to, firstly, distinguish between two separate conceptions of objectivity that may be at work in existing accounts of delusions and, secondly, to put a spotlight on an elusive yet inescapable notion of agential success that underlies our thinking about autonomy as well as mental disorder. (shrink)

I examine the epistemic import of collaborative research in science. I develop and defend a functional explanation for its growing importance. Collaborative research is becoming more popular in the natural sciences, and to a lesser degree in the social sciences, because contemporary research in these fields frequently requires access to abundant resources, for which there is great competition. Scientists involved in collaborative research have been very successful in accessing these resources, which has in turn enabled them to realize the epistemic (...) goals of science more effectively than other scientists, thus creating a research environment in which collaboration is now the norm. (shrink)

This article explores the enduring mysteries of consciousness and the afterlife, two enigmatic topics that have fascinated humanity for ages. Despite extensive scientific efforts, the existence of an afterlife remains unproven, and understanding consciousness remains a significant challenge. The research introduces innovative hypotheses through simple thought experiments with empirical evidence and robust theoretical foundations. It delves into the complexities of consciousness, its relationship with the brain, and the need for interdisciplinary approaches including philosophy. Boldly contemplating the probability of a continuous (...) consciousness after death, the study argues that existing evidence strongly supports this idea. Beyond theoretical implications, it envisions practical outcomes, suggesting that insights into these mysteries could enhance human well-being and contribute to a more harmonious world. In summary, this article embarks on a quest to shed light on age-old questions about consciousness and the high probability of the afterlife. Through fresh methodologies, it aims to provide new perspectives that could reshape our understanding of existence and inspire intellectuals to positive individual and societal advancements including peace, happiness, health, and intelligence. -/- . (shrink)

Cross-species comparisons are benefited by compatible datasets; conclusions related to phylogenetic comparisons, questions on convergent and divergent evolution, or homologs versus analogs can only be made when the behaviors being measured are comparable. A direct comparison of the social function of physical contact across two disparate taxa is possible only if data collection and analyses methodologies are analogous. We identify and discuss the parameters, assumptions and measurement schemes applicable to multiple taxa and species that facilitate cross-species comparisons. To illustrate our (...) proposed guidelines for evaluating the role played by tactile contact in social behavior across disparate taxa, this paper presents data on mother-offspring relationships in the two species studied by the authors: chimpanzees (Pan troglodytes schweinfurthii) and dolphins (bottlenose and spotted, Tursiops truncatus and Stenella frontalis, respectively). Cross-species comparative studies allow for a more comprehensive assessment of the similarities and differences with respect to how animals traverse the relationships that form their social groups and societies. (shrink)